wow! tagal ko na di nag-post dito... busy eh... o siguro... busy-busy-han lang... eheheehehe...

ang dami nang nangyari... ang dami ko nang na-obserbahan...ang dami ko nang narinig... buti pa ang mata at tenga ko, laging busog sa balita at kwento samantalang ang sikmura ko laging kumakalam sa gutom. oh well. i have made the decision to keep my mouth shut. and so it will remain.

pero hindi ko lang talaga mapigil na hindi sabihin 'to: "everything you see, everything you hear. when you go leave it here." yah. yun lang. atsaka... uhmm... never, EVER, burn down your bridges. you don't know when you just might need to cross back.

ang mundo, paikot-ikot lang. hindi rin ito kalakihan para hindi mo makita ang mga taong nagdaan na sa buhay mo. yung mga nakaaway mo dati, yung mga ex mo, yung mga dati mong kapitbahay... kung minsang nag-krus ang landas nyo, hindi na ba magku-krus ulet yon? at kung mangyari nga na magtagpo kayo ulet... ano ang gagawin mo? ano ang mararamdaman mo? don't tell me you'll cross the bridge when you get there. you've already burned down your bridges remember?

just a couple of food for thought. i just wanted to share little things i learn everyday. and to offer a few little reminders as well for you, for my beloved little angels...